اوج فرود بر بام خدا

خدای من! با هیچ بارانی رد پایت در آسمانی که برای دفاع از دین و کشورم به پرواز درآمدم پاک نمی‌شود. 
و یاد خاطره فاطمه که دنیا آمدنش در اول بهار ۴۱ بود و با شکوفه‌ها قد کشید و درخت زندگی پر از معنویش را با من سهیم شد. بعد ازدواج ثمره درخت عشقمان ۳ میوه داد، به دنیا آوردن پسرم خلیل و دخترانم بتول و فائزه و نوزادی که ۹ ماهه باردار بود را در آسمانی که نزدیک‌تر به خداست زنده نگه ‌داشتم. و پر شور‌تر از قبل انجام وظیفه می‌کنم. در هر پرواز یاد آن روز که از عملیات برگشتم و آشیانه عشقم را تلی از خاک دیدم. ‌آوار بر سرم خراب شد. 
شهادت نوزادی که به دنیا نیامده بود. همسر و ۳ فرزندم که برای همراهی من از مشهد آمدند و ساکن آنجا شدند. 
خشمم را بر پیمانی که برای دفاع از نهضت اسلامی داشتم، نذر کل جهان اسلامی کردم تا از فلسطین، لبنان، سوریه هم محافظت کنم و قدم‌هایم استوار و محکم تا لایق همنشین شدن با فاطمه و بچه‌هایم باشم. و شهید بشوم. 
‌معصومه شیرازی